عملیات کربلای5 یکی از ارزنده‌ترین تجارب نظامی سپاه پاسداران

موقعیت سیاسی و نظامی عراق تضعیف شد و در نتیجه حملات گسترده این کشور به مراکز اقتصادی، صنعتی و مسکونی ایران بار دیگر آغاز شد و اوضاع جبهه‌های نبرد به سود قوای نظامی ایران تثبیت شد و سپاه پاسداران یکی از ارزنده‌ترین تجارب نظامی خود را کسب کرد.

شهدای کازرون، فرمان آغاز درگیری در ساعت 01:35 مورخ 1365/19/19  با رمز یازهرا(س) به یگان‌های خط‌ شکن ابلاغ شد. نیروهای قرارگاه کربلا با درهم شکستن مواضع دشمن در محورهای کانال ماهی، منطقه پنج ضلعی و شلمچه درصدد برآمدند با یکدیگر الحاق کنند.

شهدای کازرون، عملیات والفجر8:

در پی فشارهای همه جانبه دشمن(پس از عملیات بدر) عملیات گسترده والفجر 8 نظر به وضعیت خاص دشمن در منطقه فاو، همچنین ژئوپولتیکی منطقه(سلطه بر خلیج فارس و همسایگی با کویت و...) در دست طراحی قرار گرفت. طراحان و دست اندرکاران سپاه پاسداران برای اجرای عملیات والفجر 8 به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی منطقه، وضعیت دشمن، وجود رودخانه اروند و...، مشکلات و معضلات عدیده ای رویا روی خود داشتند که با در نظر گرفتن ارزش نظامی و سیاسی منطقه عبور از رودخانه عریض با جزر و مد بالا، عدم هوشیاری دشمن و امکان پدافند و نگهداری منطقه، منطقه فاو را در مقایسه با سایر مناطق عملیاتی ترجیح دادند.

شهدا ی کازرون در گزارش سفر مقام معظم رهبری: شلمچه چه کرده است با جوان های کازرونی!

سری به مزار نصرالله مردانی هم می‌زنیم كه در یك پارك بزرگ در كنار بلوار، آرامگاهی برای آن عزیز ساخته‌اند كه البته هنوز تمام نشده و نیمه كاره است.در وسط آن هم سنگ قبر او دیده می‌شود.

 شهدای کازرون،سری می‌زنیم به گلزار شهدای كازرون كه در كنار بلوار شهید براتی و قدمگاه امامزاده سیدمحمد واقع شده است. از امامزاده زیارت می‌كنیم و قدم به گلزار شهدا می‌گذایم كه مزار شهدا در ردیف‌های منظم و در محوطه‌ای سرپوشیده قرار گرفته است. سنگ قبرها را می‌خوانم و تعجب می‌كنم. شلمچه چه كرده است با جوانهای كارزونی... شلمچه چه‌ها كرده است با جوانهای ما البته... اما اینجا از هر 3 سنگ قبر دو سنگ در شناسنامه پیشانی خود نشانی شلمچه را می‌دهند... شهدای عزیزی كه در اینجا سنگ مزارشان دیده می‌شود خونشان را در شلمچه به پای درخت اسلام فدیه كرده‌اند:‌

 شهدای کازرون، لازم است چند روزی به عقب برگردم تا به شیوه سازماندهی و رسیدن به عملیات توضیح مختصری بدهم.

بعد از انجام عملیات کربلای 4 و شهادت عده ی کثیری از رزمندگان و دوستان و برگشت از منطقه اروند و با همراهی داغ عزیزانی که سالیان دراز با آنان مأنوس بوده و اینک در هجرانشان میسوزیم، مراسمی در نمازخانه گردان فجر لشکر المهدی(عج) برگزار شد که قرار بود من متنی را تهیه کنم؛ متنی زخمی از سوزش درون نوشتم و شهید حبیب سیاوش آنرا خواند و بازماندگان در فراق شهدا گریستند. در نمازخانه، از اشک و آه و ناله و افغان غوغایی بر پا شده بود. همه مینالیدند تازه فهمیده بودیم که آن شب بر ما چه گذشته و چه گل هایی جا گذاشته ایم و برگشته ایم. به علت کثرت شهدا، قرار شد بازماندگان چند روزی به شهر بازگردند تا از التهاب به وجود آمده در شهر کمی بکاهند. در شهر شایعه ای مبنی بر اینکه همه بچه های کازرون به شهادت رسیده اند پیچیده شده بود و شهر در سکوت و غمی بزرگ فرو رفته بود.

  می خواهم برایتان از خودم بگویم. می خواهم شما را به سوی سفری جاودانه ببرم. شما را با خود آشنا سازم. شاید مرا بشناسید و شاید اصلا نام مرا نشنیده باشید. من شهر شهیدانم. من دیار عاشقانم. من نخل های بی سرم. من سرهای بی بدن و بدن های بی سرم. من پیکرهای پاره پاره فتاده در خونم. من قطعه ای از بهشتم. من صفایم، وفایم، شهیدم، اسیرم، رفیقم، غریبم. بچه ها سال هاست تنهایم گذاشته اند. دیگر از من سراغی نمی گیرند. گردغریبی برچهره ام نشسته است. تنها مونسم کلاه آهنی سوراخ شده از تیر قناسه، جیب خشاب خالی، کلاشی زنگ زده، ماسکی بدون فیلتر، آرپی جی در گل نشسته است. 

شهدای کازرون، چند روزی بود که رفته بودیم مقر قلاجه و آماده می‌شدیم برای عملیات کربلای یک که شهید نخبه زعیم رو با لباس نظامی در حالی که یک عمامه جمع و جور رو سرش بود دیدم. او از بچه های هشتگرد بود که در حوزه علمیه قائم چیذر درس می‌خوند و اعزام گرفته و به تخریب لشگر ده‌سیدالشهدا(ع) اومد. البته در گردان ما طلبه زیاد رفت و آمد می‌کرد.

اون روز موقع نماز ظهر و عصر کنار هم نشسته بودیم که بعد از سلام دادن نماز و وقت تقبل الله، تا دستم رو دراز کردم او دستم را به سختی فشرد که ناله‌ام بلند شد. اما به خنده گفت: نشکست که اینقدر سرو صدا میکنی.

شهادت کامل‌ترین جلوه ایثار و نقطه اوج کمال و صعود وجودی یک مجاهد
شهادت نقطه اوج و مرتبه کمال سیر و صعود وجودی یک مجاهد و برترین صورت تحقق ایثار است.

شهدای کازرون، ایثار و شهادت از خصایص والای انسانی و از ویژگی‌هایی است که در نزد هر قوم و فرهنگی شایسته احترام است.

تمامی ادیان عظمت شهید را ستوده اند و تمامی فرهنگ‌ها در برابر والایی ایثارگری سر فرود آورده اند. ایستادن دربرابر غریزه صیانت جان که جزء ابتدائیات حیات هر موجود جاندار است نیازمند روحی والا و اراده ای بسیار قوی است. گذشتن از این بنیادی ترین غریزه برابر با ورود به حیطه ای فراتر است که هرچند گویی لذت درک ساحت آن چنان جذاب است که تلخی مرگ را در کام شهید از عسل شیرین تر می‌کند اما عظمت و والایی آن سایرین را به تعظیم وا می‌دارد.

شهدای کازرون، باران می بارید و بوی خاک به مشام می رسید. ابرها غرش می کنند و طبل جنگ آسمان به گوش می رسد. شب از نیمه گذشته در سنگر نگهبانی زیر هویزه در دویست متری عراقی ها زمین گیر شده ایم. نادر سر در جبین فرو برده (شهید نادر دبستانی) و در دریای خیال خود گم شده، می شود تمام زیارت عاشورا را در چشمانش خواند او در حصر آبادان شهید شده بود (شهید زنده) و حا لا نزدیک هویزه پشت رودخانه نیسان در این شب طوفانی تا گلو در روضه فرو رفته بود.

گفتم سریعا این مسأله را دنبال کنید، جسد این شهید را بیاورید و جسد شهداى دیگر را هم که در این منطقه ممکن است باشند جمع کنید. اما در همان حال در دلم گفتم قربان جسد پاره پاره‌ات یا اباعبدالله.

شهدای کازرون، در یکى از همین روزهایى که ما در خطوط جبهه حرکت مى‌کردیم، یک نقطه‌اى بود که قبلا دشمن متصرف شده بود، بعد نیروهاى ما رفته بودند آن‌جا را مجددا تصرف کرده بودند، بنده داشتم از این خطوط بازدید مى‌کردم و به یگان‌ها و به سنگرها و به این بچه‌هاى عزیز رزمنده‌مان سر مى‌زدم، یک وقت دیدم یکى دو تا از برادران همراه من خیلى ناراحت، شتابان، عرق‌ریزان، آشفته، آمدند پیش من و من را جدا کردند از کسانى که داشتند به من گزارش مى‌دادند که یک جمله‌اى بگویم، دیدم که این‌ها ناراحتند.

آزاده شهید "حسین لشگری" اسطوره مقاومت/موشک‌های ایران چگونه بغداد را هدف قرار دادند؟

صدای انفجاری که دیشب شنیدید مربوط به موشک‌های دوربرد ایران است که به ساختمان «بانک رافدین» بغداد اصابت کرده و آن را در هم کوبیده است. بچه‌ها با شنیدن خبر از خوشحالی آرام‌ و قرار نداشتند و زیر لب زمزمه‌ می‌کردند: «موشک‌، جواب موشک».

"با گذشت چند سال از اسارت به تدریج حساسیت‌هایی در جمع بیست و پنج نفری ما به وجود آمد که جناب محمودی به عنوان ارشد آسایشگاه برای رفع آن با همکاری بچه‌ها قوانینی را تدوین کرد که تمامی خلبانان موظف به اجرای آن بودند. این قوانین به صورت «کتابچه دستور العمل» درآورده شد و اسامی بیست و پنج نفر در زیر آن نوشته شده بود که همه امضا کردند.

بدترین حرفی که اسرای ایرانی شنیدند

قسمت بیست و یکم خاطرات امیر مقاوم و آزاده لشکر اسلام،سرلشکر "حسین لشگری"

بچه‌ها در حالی‌که فریاد می‌زدند گفتند: مگر ما حیوان هستیم که این‌طور رفتار می‌کنید. درها را که بسته‌اید، هوا کثیف و متعفن است، پنجره‌ و هواکش هم که ندارد. مگر شما انسان نیستید؟ نگهبان‌ها بدون اعتنا به اعتراضات ما در را بستند و رفتند.

16آذر 1359 نگهبان در را باز کرد و گفت وسایلتان را جمع کنید. چشم‌بندها را زدند و ما را به پایین ساختمان بردند. مینی‌بوس بدون صندلی که در آن، به جای پنجره از ورقه‌های آهنی استفاده شده بود، در محوطه ایستاده بود.